第49話『絶好調なり! 永遠の星空の仲間たち!』

ตอนที่ 49 ยอดเยี่ยมสุดๆไปเลย ! เหล่าผองเพื่อนของท้องฟ้าดวงดาวตลอดกาล !

My Rating
งานภาพ : 10/10 ว่าจะไม่ให้เต็ม เพราะมันไม่ได้เนี้ยบทั้งตอนแบบตอน 18 รึ 26 แต่ตรงที่เนี้ยบก็เว่อซะ ปัดๆให้ ^_^
เนื้อเรื่อง : 9/10
คะแนนรวม : 19/20

==คำเตือน==
ตอนนี้ภาพโคตรเยอะมากถึงโคตรเยอะมากที่สุด โปรดระวังอินเตอร์เนตของท่าน

ระวังคอมร่วงด้วย โหลดโหด

 

" ไม่มีดอกไม้แม้ดอกเดียว ไม่มีนกบินแม้แต่ตัวเดียว แล้วก็ไม่มีลมพัด ไม่มีแสงส่องสว่างอีกต่อไป
ความปรารถนาของผมได้เป็นจริงแล้ว และนี่ก็คือ...โลกที่ถูกทำลายจนหมดสิ้น..."

" ถ้าไม่มีพวกแก.. "

" ไม่คิดจะยอมแพ้สินะ อุตส่าห์ให้เวลาแล้วเชียว "

" พวกเราไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ! "

" ไม่มีทางแพ้คนอย่างนายหรอก ! "

" นี่แหละคือนักรบในตำนานพรีเคียว...ก็ดี...งั้นก็ใช้พลังทั้งหมด ทำให้ทุกอย่างสมบูรณ์ดีกว่า !!! "

ฉากสู้ แคปแทบไม่ทัน...ทำออกมาดีมาก เชิญชมภาพ..

" คิดว่ารวมพลังแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นยังงั้นรึขอรับ ? เปล่าประโยชน์ ไม่มีทางชนะผมได้อยู่แล้ว ! "

" นานมาแล้ว...โลกเป็นเพียงความมืดมิด แต่อยู่มาวันหนึ่ง
ก็เกิดการเปลี่ยนแปลง มีดวงดาวมากมายเกิดขึ้น "

" และชีวิตก็เกิดขึ้นจากดวงดาวเหล่านั้น เพิ่มจำนวนมากขึ้น..
โลกได้แปรสภาพไปสู่ความวุ่นวายอย่างรวดเร็ว...ฉะนั้นผมจะ
ทำลายทุกอย่างให้มันกลับไปเป็นเหมือนเดิม...
ความมืดอันเงียบสงบ โลกที่ถูกทำลายตลอดกาล..."

" พูดอะไรไม่เห็นจะเข้าใจเลย ! "

" เรื่องแบบนั้น ! "

" พวกเราไม่ยอมหรอก...! "

" ผิดหวังจริงๆ...ต้องลาจากตลอดกาลกับพวกแกซะแล้ว !!!! "

" มันอาจจะกวนใจนายมาก แต่ว่า....
พวกเราก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไป !!! "

มีการใช้เพลงประกอบจากภาค movie ด้วย ชื่อเพลง Kaze yo! Hikari yo! สุดยอด ~

「月の光よ!」
" แสงแห่งดวงจันทร์! "

เคียวมิจิรุ มีการปล่อยหมัดชุดแบบแบล็คด้วย

เป็นทีของเคียวคาโอรุมั่ง

「天空の風よ!」
" ลมแห่งท้องฟ้า! "

" สำเร็จแล้ว ~ !!!!! "

" ยังหรอกลาปี้ ! "

" รู้สึกถึงพลังทำลายที่แข็งแกร่งมากโชปี้ ! "

" กล้าดียังไงทำถึงขนาดนี้ !? "

โกยานวาร์ปต่อยกระจุย

" ไม่มีการออมมือให้แล้ว สลายไปซะ !!!!! "

เอ่อ...ถึงขั้น...โลกแตก....

" การต่อสู้ยังต้องมีต่อสินะ...พลังที่จะยืนขึ้นมาของผมก็ยังคงมีอยู่..........!? "

" แชมป์...."

" การแข่งซอฟท์บอล ปีนี้เป็นแค่รองแชมป์...
ปีหน้าจะเป็นแชมป์แน่นอน สัญญากับรุ่นพี่อิซึมิดะไว้แล้ว "

" พูดอะไร ทั้งที่บอกว่าดินแดนแห่งพฤกษาถูกทำลายไปแล้ว ! "

" ฉันอยากจะลองทำขนมปังนะ..เพราะขนมปังที่
ได้จากซากิ...มันอร่อยมาก..."

( โดยเฉพาะเมลอนปังใช่มั๊ย ก๊ากกก )

" ฉันอยากจะวาดรูป...อยากจะวาดรูปที่ทำให้คนที่
ได้ดูยิ้มได้ เหมือนไมกับมิโนริจัง..."

" ชปปี้ก็อยากอยู่ที่ดินแดนแห่งน้ำโชปี้ "

" แฟลปปี้ก็อยากจะบอกความรู้สึกให้ชปปี้ได้รู้ลาปี้ "

" ความรู้สึกเหรอโชปี้ ? "

" นั่นน่ะ..เอ่อ...ไว้คุยทีหลังลาปี้ ! "

" จากนี้ไปฉันอยากจะวาดซากิ และรอยยิ้มของทุกคนให้เยอะๆ
อยากจะวาดอนาคตมากมายลงในสมุดวาดรูป ! "

" ทำไมขอรับ...? "

" ทำไมถึงยังยืนขึ้นมา !!? ไม่ว่าจะยืนขึ้นมากี่ครั้งก็เปล่าประโยชน์ !!!! "

" ทุกคน ! "

" รวมพลังกันโชปี้ ! "

" พลังแห่งดวงจันทร์ ! "

" พลังแห่งสายลม ! "

" พลังแห่งแผ่นดิน ! "

" พลังแห่งท้องฟ้า ! "

「精霊の光よ!」
" แสงแห่งวิญญาณ ! "

「命の輝きよ!」
" ประกายแห่งชีวิต ! "

「希望へ導け!」
" นำทางไปสู่ความหวัง ! "

「全ての心!」
" หัวใจทั้งหมด ! "

" PreCure Spiral Heart....! "

ท่าสะบัดมือของมิตจี้เท่จริงๆเลย..

เพลงประกอบตอนนี้ คือ เพลงของสไปรัลริง...

" ....Splash Star !!!!! "

ค่ะ ! ไม่ผิดค่ะ ถูกแล้ว !

" พลังทำลายของผมมันไม่มีที่สิ้นสุด ! ไม่ว่าแค่ไหนก็รับได้
โอกาสชนะของพวกแกไม่มีแม้ 1 ในหมื่น !!!! "

" โกยาน ! ใช่นายแข็งแกร่ง แต่ไม่ว่าพลังทำลายที่
แข็งแกร่งแค่ไหน ก็ต้องมีสิ่งที่ลบไปไม่ได้ !!! "

" นายลบความหวังจากจิตใจของพวกเราไม่ได้หรอก ! "

" อนาคตของพวกเรา ! "

" ความหวังของทุกคน ! "

" ไม่มีทาง....! "

" ....มอบให้นายเด็ดขาด ! "

" นี่มันอะไร...ประกายนั่น...นี่มัน...!!! "

" พลังทำลายของผมไม่มีที่สิ้นสุด แต่ว่ามันก็ทำลายพวกพรีเคียวไม่ได้ แบบนั้นไม่...แบบนั้นไม่...! "

" ไม่มีทางเป็นไปได้ !!!!! "

" ไม่ยอมถูกทำลายคนเดียวหรอกขอรับ
พวกคุณก็ต้องไปด้วยกัน ! "

" บลูม ! "

" อีเกร็ท ! "

" ปล่อย !!!!! "

ภาพข้างบนก็อยากจะต่อนะ แต่ต่อเท่าไหร่ก็ไม่เนียน T^T

วาดได้สุดยอด อีเกร็ทเข้มมาก ถูกใจ

" หึ...พลังที่เกินกว่าผมจะรับมือได้สินะ...
สายใยแห่งความหวังเรอะ...!!!? "

ท้องฟ้ามืดๆนั่นแตกออก...

ทั้งอาริกาโต๊ะ ทั้งคาราเฟ่ออกมาด้วย

โลกกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ต้นไม้แห่งโลกเริ่มผลิใบออกมาอีกครั้ง

" ต้นไม้แห่งท้องฟ้า..."

" กลับมาเหมือนเดิม.."

" เห็นต้นไม้อีกต้นซ้อนทับกับต้นไม้แห่งท้องฟ้าด้วยล่ะ ! "

" รึว่านั่น "

" ต้นไม้แห่งโลกโชปี้ ! "

" ต้นไม้แห่งโลก..."

" ต้นไม้ที่ควบคุมชีวิตทั้งหมด.."

" ต้นไม้แห่งโลกกับต้นไม้แห่งท้องฟ้า
เชื่อมถึงกันนี่เองลาปี้..."

ฟีเลียกลับมาเป็นแบบเดิมได้ โคโรเนะก็พูดไม่ได้แล้วดิ T^T

" แสงสว่าง...กลับมาแล้ว "

" อื้อ...สายลมก็ทำให้รู้สึกดีจริงๆ..."

" ดีจังเลย.."

ไม่นะ....ไม่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แฟลปปี้พูดถึงแสงที่สร้อยของมิตจี้คาโออ่อนกำลังลง ( ฟังไม่รู้เรื่อง เสียงมูปุมันแทรก - - )

" เพราะพลังแห่งการทำลายหายไปแล้ว "

" พวกเรารู้อยู่แล้วล่ะว่าจะต้องเป็นแบบนี้ "

" พวกเราใช้พลังที่มีทั้งหมดไปแล้ว.."

" เพราะงั้นพวกเราเลยไม่เสียใจซักนิด.."

" อย่าพูดเหมือนจะต้องจากลากันแบบนั้นสิ !
มิจิรุ !... อยากจะทำขนมปังอร่อยๆไม่ใช่เหรอ
ฉันอยากกินขนมปังที่มิจิรุทำนะ ! "

" คุณคาโอรุ คราวหน้าก็ไปวาดรูปด้วยกันนะคะ
ถ้าเป็นคุณคาโอรุล่ะก็จะต้องวาดรูป
ที่วิเศษได้แน่ ทำใจดีๆไว้นะ !!! "

" อย่าหายไปนะลาปี้ ! "

" อย่าไปนะโชปี้ ! "

" ได้เจอกับทุกคน...ดีจริงๆเลย..."

" ซากิ ไม...ขอบคุณจริงๆ...."

" ภูติของดินแดนแห่งพฤกษาปุปุ "

" ได้ยินเสียงค่ะ...บรรดาภูติในโลกนี้ก็อยากจะใช้ชีวิตอยู่กับ
ทั้งสองคน ( มิตจี้คาโอ ) เหมือนกับพวกคุณ ( ซากิ ไม และตัวเล็ก ) "

" เหล่าภูติของดินแดนแห่งพฤกษา โปรดมอบพลังให้ด้วย ! "

ยังจำจากตอน 41 ได้ไหมคะ ที่ชปปี้พูดว่าพลังของฟีเลีย คือ การมอบประกายแห่งชีวิตให้ทุกสรรพสิ่ง...

" พวกเรา.."

" ยังมีชีวิตอยู่..."

" สวยจัง..."

" เหมือนกับดวงดาวเลย.."

" นานมาแล้ว..โลกเป็นความมืดที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไรเลย แต่ชีวิตได้กำเนิดขึ้น
และกลายเป็นดวงดาวส่องแสงให้แก่กันและกันในจักรวาลอันมืดมิด "

" พวกคุณเองก็เหมือนกับดาวพวกนั้น...หัวใจที่คิดถึงกัน
ได้ส่องแสง เปล่งประกายให้ซึ่งกันและกัน "

" เพื่อนของท้องฟ้าแห่งดวงดาว...."

เข้าใจรึยังคะ เหตุผลที่มาของชื่อภาคนี้...เหตุผลที่มาชื่อของตอนนี้...

" ใช่แล้ว พวกเราน่ะ "

" คือเพื่อนของท้องฟ้าแห่งดวงดาวไงล่ะ "

" เหล่าเพื่อนของท้องฟ้าแห่งดวงดาว...
ขอขอบคุณจากใจ...ขอบคุณจริงๆค่ะ "

" องค์หญิงฟีเลีย ? "

" จะไปไหนกันนะ ? "

" องค์หญิงก็คือ จิตวิญญาณของต้นไม้แห่งโลกลาปี้ "

" กลับไปยังดินแดนแห่งน้ำแล้วละโชปี้ "

.

.

.

และก็มีเพลงขึ้น ซึ่งก็คือเพลง Ed แรก Warau ga Kachi de Go!

ทำตามสัญญา ทุกคนได้มาดูบ่อน้ำแห่งท้องฟ้าด้วยกัน

ดีใจค่ะที่คนเขียนบทยังไม่ลืมตรงนี้...

สรุปว่า บ้านมิตจี้คาโอ....ที่นี่จริงๆเหรอ....

ที่สนามแข่ง...

" ขอโทษค่ะ กัปตัน ! "

กัปตันก็คือ.....

" แต๊นนน !!!! ทำด้วยกันกับพี่คาโอรุค่ะ รูปนี้พี่คาโอรุเป็นคนวาดล่ะ ! "

" คุณคิริววาดเหรอนี่.."

" วาดเก่งมากเลย "

" เอ๊ะ...เอ่อ...ยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอก..."

โฮกกกกกกกกกก คาโอรุหน้าแดง เซอร์วิสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

" อ๊ะ ? นี่คุณมิจิรุทำเหรอ ? "

" อื้อ..คิดว่าจะให้ซากิกินน่ะ จะทำเป็นหน้าซากิ แต่ว่า..."

" เหมือนๆ...เนอะ ? "

" อื้อ เหมือน "

โปรดสังเกตขนมปังมุมขวาล่าง

ที่ต้นไม้แห่งท้องฟ้า....

" เร็วเข้าลาปี้ เร็วเข้าลาปี้ ! "

ชปปี้นั่งน่ารักมว๊ากกกกกก กี๊สสสสส

" ทุกคนรีบเข้าลาปี้ ทุกคนต้อง
เชียร์ซากิลาปี้ ! Honey~! "

" Dar-ling ~ "

" แฟลปปี้กับชปปี้ "

" เลิฟเลิฟมุปุ "

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก น่าร๊ากกกกกกกกก

" พยายามเข้านะโอตะ "

อืม คู่นี้ลงเอยกันซะที

' รุ่นพี่อิซึมิดะ ? '

" ซากิ "

" ไม "

ชอบรูปไมแบบข้างบนม๊ากๆ TToTT อ๊ากส์ น่าร๊ากกกกกกกกก

" แปลกจังนะ พอได้จับมือกับไมแล้ว
รู้สึกว่ามีพลังเกิดขึ้นมา "

" ฉันก็เหมือนกัน พอทำแบบนี้แล้วก็รู้สึกว่า
ไม่ว่าจะเจออะไร ก็ไม่เป็นไรหรอก..."

" งั้น...ไปล่ะนะ "

" อื้อ...พยายามเข้านะ "

เรื่องราวทั้งหมด เริ่มจากที่แห่งนี้....

ตำนานบทที่สามได้จบหน้ากระดาษลงอย่างงดงามค่ะ TT_TT b

เพลง Ganbalance de Dance เอาภาพเก่าๆมาตัดต่อ เป็นการสรุปเรื่องย่อๆ

" ทุกคนที่อยู่หน้าทีวี "

" ให้กำลังใจมา 1 ปี "

" ขอบคุณมากค่า ~ ! "

" พรีเคียวก็จะยังมีต่อเรื่อยไปนับจากนี้นะคะ "

" งั้น เจอกันใหม่นะ "

" บ๊ายบาย ~ ! "

ขอบคุณมาก ซากิ ไม

เราจะไม่ลืมเธอสองคนเลย T^T

 

My Comment

ตอนนี้เป็นตอนจบที่ดีจริงๆค่ะ ตอบคำถามค้างคาของเราได้เกือบหมด ( ที่ไม่หมดมันคือคำถามไร้สาระ โลกแตกเล็กน้อย เหอๆ...) เหตุผลของชื่อตอนนี้ เหตุผลของภาคนี้ที่ใช้ชื่อว่า Splash Star และอีกหลายๆอย่าง...ตอนจบที่สรุปทุกอย่างได้เยี่ยมจริงๆ....

เซอร์วิสแฟนคลับมิจิคาโอะอีกตะหาก ได้เห็นทั้งชุดหน้าร้อน หน้าหนาว...

อืมแปลก ไม่ได้ดูตอนง่วงแบบคราวตอน 42 แต่ทำไมไม่ร้องไห้....ไม่ใช่ไม่ซึ้ง

แต่ว่ามันแฮปปี้มากจนไม่ต้องร้องไห้เลยน่ะสิ ^_^

ตอบคำถามค้างคาได้หมด แถมยังเซอร์วิสสิ่งที่แฟนๆต้องการซะขนาดนี้

แล้วยังจะต้องการอะไรอีกเล่า ?

1 ปีที่ผ่านมาขอบคุณมากนะซากิ ไม...otsukaresama~

ซากิกับไมได้พิสูจน์ตัวเองอย่างยอดเยี่ยม ทำให้เราที่เคยแอนตี้พวกเธอมากๆกลับมาชอบได้ถึงปานนี้...

มิจิรุ คาโอรุ...เราก็ชอบพวกเธอมากๆเหมือนกัน เป็นตัวร้ายที่แสนน่ารักที่เราชอบมากๆเลยนะนี่...เรียกตัวร้ายกลับใจก็ไม่ถูก เพราะมิตจี้คาโอน่ารักมาแต่แรก อุอุ

แฟลปปี้ ชปปี้ มูปุ ฟูปุ เป็นบรรดาตัวเล็กที่เราชอบสุดในพรีเคียวซีรีส์เลย น่ารักมากๆ อยากได้มาเลี้ยงจริงๆ อ๊าก ว่าแล้วก็เก็บเงินซื้อเซตตัวกลมพูดได้ดีกว่า

คาเรจจี้ โมเอรุนบ้า โดโระ ป้ามิสึ ลุงคิน อาคุและโกจังก็ otsukaresama ด้วยนะ ^_^

สุดท้ายก็ขอขอบคุณทีมโทโดที่เขียนบทของภาคนี้มาอย่างตั้งใจ ทำให้บทของภาค SS ชวนลุ้นไม่แพ้ MH เลย แล้วก็เหตุผลของโกยาน ไม่ใช่ว่าอยากจะทำลายโลกเพราะฉันเป็นตัวร้ายซะหน่อยเนอะ ขอบคุณโคบายาชิซังมากที่กำกับซีรีส์นี้ได้อย่างวายเลี่ยนทำแฟนๆเลือดพุ่งยิ่งนัก ขอบคุณนาริตะ โยชิมิซังที่เขียนบทได้โรคจิต ขยันกระชากอารมณ์กันตอนเว้นตอน ขอบคุณอินางามิ อากิระซังที่สร้างตัวละครเหล่านี้ โดยเฉพาะไมจังมาให้เราคลั่งไคล้ ขอบคุณ อ.ฟุตาโกะ คามิคิตะที่ทำให้เราเสียเงินซื้อฉบับมังกะ... และทีมงานทุกๆคนที่จำชื่อไม่ได้ บลาๆแบล่บๆ

ขอบคุณเหล่านักพากย์ทุกท่าน ภาคนี้ได้นักพากย์ดังๆเทพๆมาร่วมงานเยอะจริงๆค่ะ โอริเอะซัง อาซึโกะซัง คัปเปซัง มิยูซัง ยูริโกะซัง อาเคมิซัง ยูกะซัง ทาเอโกะซัง โกไดซัง โมริคาว่าซัง จิบะซัง เคอิจิซัง มัตสึโอะซัง นาโอโกะซัง จูโรตะซัง บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ

เราจะไม่พูดลาก่อน เพราะบ๊ายบายของซากิ ไมเป็นเหมือนการบ๊ายบายที่จะไม่เจอกันแค่ช่วงเวลานึงเท่านั้น...

แล้วเจอกันอีกนะ ซากิ ไม