" ผมจะทำลายดินแดนแห่งพฤกษานี่...ทั้งหมด..."

" ดินแดนแห่งพฤกษาที่เอ่อล้นไปด้วยประกายแห่งชีวิต ! "

" พวกเราไม่ยอมให้ถูกทำลายหรอก ! "

" ใช่แล้ว โลกของพวกเรา ! "

" ไม่ให้กลายเป็นโลกที่ถูกทำลายหรอก ! "

ไคลแมกซ์มาแล้ว...

โคโรเนะและองค์หญิงรู้สึกได้ว่าภัยร้ายได้เข้ามาสู่ที่นี่เรียบร้อยแล้ว !

จากนี้ฉากสู้ล้วนๆ เชิญชมภาพ...

ภาพนี้คุ้นๆมั๊ยคะ...เหมือนเห็นอยู่ทุกตอน

รู้สึกภูมิใจกับภาพวินดี้ที่แคปมาได้ หุหุ มุมสวย ( ดิฉันไม่ได้คิดร้ายนะคะ มุมเตะมันสวยจริงๆ ! )

มี double jump เท่จริงๆเลย

มิตจี้สุดยอด...เตะได้ไง...

คาโอรุเตะท้องนะคะ มองดีๆ...

มันยังจะปัดได้อีก..

มิจิคาโอะโดนเหวี่ยงลงทะเลเลย

" สายลม ! "

สาวๆสู้ๆ !!!!!!!!

กระโดดธรรมดาไม่ได้ ต้องยิงพลังดีดตัวเองเพื่อความเท่...

" แสงสว่าง ! "

คราวนี้ใหญ่มากกกกกกกกกค่ะ ใหญ่พิเศษ

สามสาวเค้ารู้คิวนะ โดดหลบ ( ตอนดูนี่นั่งลุ้นว่าจะหลบมั๊ย...เหอๆ )

" ไป......เลยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!! "

ไบรท์เท่โคตรรรร ! T[]T !!!!!!!!!!!!

โดนไปขนาดนั้นมันยังไม่เป็นไรอีก !

โกยานโผล่มาข้างหลัง

ปัดซะสี่สาวกลิ้งกระเด็นขลุกๆหยั่งกะลูกบอล...ตามด้วยยิงซ้ำ

มาลูกใหญ่อีก 1 ลูก

ไม่เหลือ...

" ที่อยู่ของบ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์..."

" บ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์..."

" ไม่มีทาง..."

" ...มอบให้เด็ดขาด..."

"....ก็ได้..."

" ถูกทำลาย แล้วก็ไปสำนึกซะดีกว่า !!!! "

" หายไป !!!!!!!!!!!! "

คาราเฟ่ที่กระเด็นมาอยู่แถวนี้ส่องแสง และลูกบอลโคโรเนะก็จู่โจม...

" หรือว่า !? "

" หยุดแตะต้องเด็กพวกนี้ซะทีเถอะ ! "

" องค์หญิงฟีเลีย ? ตามหามาตั้งนาน...หายไปด้วยกันซะเถอะ ! "

" ไม่ให้ทำแบบนั้นหรอกค่ะ ! คาราเฟ่ ! "

.............

ยัยเจ๊นี่คลั่งคาราเฟ่เหลือเกินนะ...

ต้านไปต้านมา โกยานระเบิดพลังใส่ซะ

คาราเฟ่กระเด็นตกทะเล..

แล้วทำไมมันถึงส่องแสงล่ะ !?

" หึๆๆๆ ฮ่ะๆๆๆ !!!! มาซ่อนอยู่ที่ในแบบนี้
องค์หญิงนี่เป็นคนที่ใช้ไม่ได้เลยนะ "

" หาเจอจนได้นะขอรับ บ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์ "

" ใช่แล้วค่ะ ในทะเลที่เป็นแหล่งกำเนิดของทุกชีวิตนั่นแหละ
ก็คือบ่อน้ำแห่งดวงทิตย์...บ่อน้ำที่อยู่เหนือบ่อน้ำทุกบ่อ "

ความ-ผิด-ของ-แก

ยัยองค์หญิงนี่มีบทเพียงให้คนดูหมั่นไส้จริงๆ

" ถ้าตามหาบ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์เจอ ก็ไม่มีธุระกับพวกแกอีกแล้ว !!! "

โกยานเหมือนจะสร้างหลุมดำขึ้นมา

" เหมือนตอนนั้นเลยมุปุ ! "

" น่ากลัวปุปุ ! น่ากลัวปุปุ ! "

" ไบรท์ ! ดินแดนแห่งน้ำถูกทำลายด้วยพลังนั่นนะลาปี้ ! "

" รีบหยุดเร็วๆเข้าโชปี้ ! "

แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว..

บรรดาอาริกาโต๊ะของโลกนี้ถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ..

" ถ้าบ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์แห้งล่ะก็..ต้นไม้แห่งโลก
จะแห้งตามไปด้วย ทั้งดินแดนแห่งพฤกษา
แล้วก็ทั้งดินแดนแห่งน้ำก็จะ...! "

" ไม่สามารถกลับเป็นเหมือนเดิม
ได้อีกเป็นครั้งที่สองโชปี้ ! "

" ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก บ่อน้ำแห่งดวงอาทิตย์ที่ไม่มีอะไรมาแทนที่ได้ ! "

" พวกเราจะปกป้อง...! "

" ...ให้ได้ ! "

PRECURE SPIRAL STAR SPLASH !

" อีก...นิดเดียว...! "

" แต่ว่า...พลังมัน...! "

สไปรัลริงสลาย ม๊ายยยยยย !!!!!!!!!!!

" พลังแห่งภูติ.."

" อ่อนแอลงเรื่อยๆแล้วโชปี้..."

เพราะอาริกาโต๊ะถูกดูดไปหมดแล้ว...

มิจิรุกับคาโอรุมาช่วยซากิกับไมได้ทันก่อนจะปลิวไปตามพายุคลั่งของโกยาน..

และทั้งคู่ก็ไม่อาจรักษาสภาพแปลงร่างไว้ได้อีก

ยาบ๊ายยยยย ToT !!!!!!!!!

" ฮ่ะๆๆๆ ต่อหน้าพลังแห่งการทำลายที่ไม่สิ้นสุด
อย่างพลังแห่งภูติน่ะทำอะไรไม่ได้หรอก !!! "

เอ่อ...อาริกาโต๊ะมันเยอะ...ขนาดนี้เลยเหรอ....

โลกเปลี่ยนสี...กลายเป็นโลกที่ถูกทำลายหมดสิ้นซะแล้ว...

" นก..ไม่มี..."

" ดอกไม้..ก็ไม่บาน..."

" นี่คือ..."

" โลกที่ถูกทำลาย..."

" ดินแดนแห่งพฤกษา.."

" ปกป้องไว้ไม่ได้.."

" ใช่แล้ว..นี่ก็คือโลกที่ถูกทำลายไงล่ะ "

" ถ้าทำลายทั้งความเจ็บปวดกาย
เจ็บปวดใจไปได้..ก็จะไม่เหลืออะไรอีก.."

" ลาก่อน...."

" โอ้..ยังเหลือพลังมากถึงขนาดนั้นอยู่อีกรึขอรับเนี่ย ?
แต่ว่าจะดีรึ..พวกแกถูกสร้างขึ้นมาโดยใช้ชีวิตร่วมกับ
ไฟแห่งชีวิตของอาคุไดคาน..ตอนนี้พอไม่มีไฟนั่นแล้ว
หากยังใช้พลังแบบนี้ล่ะก็..จะหายไปนะขอรับ..."

" มิจิรุ.."

" คุณคาโอรุ.."

" คาโอรุ ! "

" อื้อ ! "

แสงสีทองออกมาจากตัวมิจิรุคาโอรุแบบคราวที่เคยช่วยพรีเคียวไว้จากอาคุไดคาน...

หรือว่าจะทุ่มพลังสุดตัวแบบคราวนั้นอีก T[]T !!!!!!!!!!!!!!!

โกยานอัดพลังซะจนทั้งสี่คนกระเด็นไปถึงภูเขา...

" แห้งเหี่ยว...ต้นไม้แห่งท้องฟ้า.."

" พวกเรา...ปกป้องอะไรไม่ได้เลย.."

แล้วซากิกับไมก็เห็นมิจิคาโอะอยู่ข้างๆจึงรู้ว่าได้ทั้งสองคนปกป้องไว้

" ท้องฟ้าของดินแดนแห่งพฤกษา..ไม่ว่าจะที่ไหนก็เป็นสีฟ้าสดใส..."

" ใช่..ที่เป็นแบบนั้นได้...ก็เพราะซากิกับไมไงล่ะ "

" ดินแดนแห่งพฤกษา.."

" ฝากด้วยนะ "

ลืมตา T[]T !!!!!!!!!!!!!

" ไม่ใช่แค่ดินแดนแห่งพฤกษา...กระทั่งมิจิรุกับคาโอรุที่อยู่ตรงหน้าพวกเรา...ก็ปกป้องไม่ได้ ! "

" ขอโทษค่ะคุณมิจิรุ...ขอโทษค่ะคุณคาโอรุ..."

น้ำตาของซากิไหลลงพื้นดิน และก็มีแสงออกมา..

" ซากิ...ยังมีดินเหลืออยู่นะลาปี้..."

" ไม..ยังมีท้องฟ้าอยู่นะโชปี้.."

" ถึงดอกไม้จะแห้งเหี่ยว...แต่ยังมีดินที่ทำให้ดอกไม้บานได้นะลาปี้ "

" ถึงจะไม่มีนก...แต่ก็ยังมีท้องฟ้าที่นกสามารถโบยบินได้นะโชปี้ "

" ในก้อนเมฆก็มีดวงจันทร์มุปุ "

" ลมก็ต้องยังพัดอยู่แน่ปุปุ "

" คุณพ่อพูดเสมอ...ทุกสิ่งมีชีวิตอยู่ในนั้น..."

" ทุกคน.."

" ทุกคน...! "

" อยากเจอทุกคน ! "

" บรรดาภูติที่ยังเหลืออยู่บนดาวดวงนี้...."

" บรรดาภูติที่อยู่ในทุกสรรพสิ่ง.."

" ได้โปรด ให้พวกเรายืมพลังด้วยเถอะ ! "

ซีนนี้เป็นซีนที่ประทับใจที่สุดในตอนนี้แล้วล่ะค่ะ

ฉากนี้ CG หรูหราอลังการ

สวยงามมากๆค่ะ..

เหล่าอาริกาโต๊ะทั้งหมดที่เหลือรอดมารวมตัวกันที่ต้นไม้แห่งท้องฟ้า

" พลังแห่งดวงจันทร์ ! "

" พลังแห่งสายลม ! "

" พลังแห่งแผ่นดิน ! "

" พลังแห่งท้องฟ้า ! "

ไอ้สองตัวข้างบนทำมันน่ารัก แต่พวกเธออย่าทำเลย - -

" พลังของเหล่าภูติที่เหลืออยู่ของดินแดนแห่งพฤกษา
ได้ตอบรับความรู้สึกอันแรงกล้าของเด็กพวกนั้นแล้วค่ะ ! "

ความผิดแกนั่นแหละ...พูดมาก..

MICHIRU & KAORU DAIHENSHIN

「花が咲き」
" ดอกไม้เบ่งบาน "

「鳥は舞う」
" นกเริงระบำ "

「風が香り」
" สายลมหอมหวน "

「月は満ちる」
" ดวงจันทร์เต็มดวง "

ฟังแล้วมันเข้าใจ ! แต่แปลสวยๆไม่เป็น ! ผู้ชำนาญช่วยที TwT !!!!

ใครรู้ภาษาญี่ปุ่นมองประโยคจะเข้าใจทันทีถึงคอนเซปต์ของภาคนี้เลยค่ะ

" นั่นคือ..."

" โลกที่เอ่อล้นไปด้วยประกายแห่งชีวิต "

" โลกของพวกเรา ! "

" โลกของพวกเรา ด้วยมือของพวกเรา ! "

" จะเอามันมาคืนมาให้ดู ! "

ม่านแห่งการต่อสู้กำลังจะปิดลง...

" ไม่ว่าจะเจอกับความเศร้าแบบไหน "

" ไม่ว่าจะอยู่ภายใต้ความเจ็บปวดแบบไหน "

" จะผ่านมันไปให้ได้ ! "

" เพราะได้อยู่กับทุกคน ! "

" พวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ! "

ตอนจบ

「絶好調なり！永遠の星空の仲間たち！」
ยอดเยี่ยมสุดๆไปเลย !
เหล่าผองเพื่อนของท้องฟ้าดวงดาวตลอดกาล !

ชื่อตอนนี้เหมาะสมจริงๆค่ะที่จะเป็นชื่อของตอนจบ...

ยังไม่อยากให้จบเลย T T