第46話『反撃 ! アクダイカーン脅威の力 ! 』
ตอนที่ 46 โต้กลับ ! พลังอันน่ากลัวของอาคุไดคาน !
My Rating
งานภาพ : 6.5/10
เนื้อเรื่อง : 9/10
คะแนนรวม : 15.5/20
==คำเตือน==
ตอนนี้ภาพเยอะมากถึงมากที่สุด โปรดระวังอินเตอร์เนตของท่าน
มิจิรุกับคาโอรุเหมือนจะมาทำธุระอะไรซักอย่างที่บ้านซากิ
" นี่ไม่ใช่การทักทายครั้งสุดท้ายซักหน่อยนี่นะ "
" ใช่ เพราะพวกเราจะกลับมาจากดาร์คฟอล ไม่ได้เจอกับพวกซากิเป็นครั้งที่สองอีกน่ะไม่มีทางอยู่แล้ว "
มิตจี้คาโอเห็นโคโรเนะก็ก้มหัวทำความเคารพ...
เคารพฟีเลียนะ ไม่ใช่แมวอ้วนนี่ - -
" ดูสิคะๆ รูปคริสต์มาสก่อนหน้านี้ไง "
" วาดเก่งจังเลยนะ "
" ดูสิคะ นี่พี่คาโอรุ ส่วนนี่ก็พี่มิจิรุ..ไปวาดรูปด้วยกันทุกคนที่สวนสัตว์เหมือนตอนนั้น ( ตอน 44 ) อีกนะคะ "
มิจิรุกับคาโอรุรับปาก แต่ก็หน้าเศร้าลงทันที...
ประทับใจจัง รอยยิ้มของคาโอรุ >w<
ซากิกับไมสงสัยว่าจะต้องมีอะไรแน่ๆ...
ที่ป่าโทเนริโกะ มิจิรุกับคาโอรุกำลังเปิดทางเพื่อจะไปไหนซักแห่ง...
" จะไปไหนกันน่ะ !? "
" จะไปดาร์คฟอลกันแค่สองคนใช่มั๊ย ! "
" ทำไม ! ทำไมถึงไม่บอกพวกเราซักคำเลยล่ะ !? "
" ใช่ลาปี้ "
" ถ้าจะไปก็ไปกันทุกคนโชปี้ "
" ไม่ได้ ฉันพาทุกคนไปด้วยไม่ได้หรอก "
" ทำไมล่ะ !? "
" เพราะว่านี่เป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว
ที่จะเอาคาราเฟ่กลับมาก็คือ
พวกเราที่รู้จักดาร์คฟอล เป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว "
" อะไรดีที่สุดกัน !? พวกเธอจะกลับมารึเปล่า
หมายความว่าให้พวกเรารองั้นสิ ! ไม่เอาหรอก ! "
" ต้องเอาคาราเฟ่กลับมา ถึงจะฟื้นต้นไม้แห่งโลกได้ไม่ใช่รึไง
!?
ถ้างั้นเรื่องคาราเฟ่ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราที่รู้จักดาร์คฟอลดีเถอะน่า
!"
" จะพูดอะไรก็ไร้ประโยชน์ ตัดสินใจกันแล้วว่าจะไปแค่สองคน "
" แบบนั้นน่ะไม่เอานะ "
" ก่อนหน้าที่ทั้งสองคนไม่อยู่ ที่นั่งในห้องเรียนก็หายไปเหมือนไม่เคยมีอยู่แต่แรก
ไม่มีใครจำได้เลยสักคนเดียว ความรู้สึกเหงาแบบนั้นไม่อยากรู้สึกอีกแล้ว ! "
" ไปกันเถอะ พวกเราทุกคน "
" มิจิรุ คาโอรุ ที่พวกคุณผ่านความยากลำบากต่างๆมากมายมาได้ ก็เพราะมีพลังของทุกคนอยู่นะคะ "
" พลังของท่านอาคุไดคานพวกเรารู้ดี ! ถ้าถูกเจอเข้าล่ะก็มันอันตรายเกินไป ! "
" งั้นก็รวมพลังกันซี่ ! "
" มิโนริจัง..."
" ไม่อยากให้มิโนริจังต้องเศร้า ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับซากิล่ะก็....
ฉันไม่อยากทำให้มิโนริจังต้องร้องไห้ เพราะงั้น..."
แฟนคลับคาโอะมิโนะ เอ้า เฮ ~~~~~~~~~ !!!!!!!!!!
" ฉันก็เหมือนกัน...ก็เป็นห่วงมิโนริ ฉันจะปล่อยให้มิจิรุกับคาโอรุคนสำคัญของมิโนริไปไม่ได้ "
" เพื่อมิโนริ ไปดาร์คฟอลด้วยกันเถอะ แล้วทุกคนก็จะกลับมา จะไปวาดรูปกับมิโนริอีกไม่ใช่เหรอ ? "
" คุณมิจิรุ คุณคาโอรุ เราก้าวข้ามสิ่งต่างๆมาจนถึงตอนนี้นี่ เพราะงั้นจากนี้ไปก็ด้วย ! "
" ใช่ ถ้าทุกคนช่วยกัน จะต้องทำได้แน่ "
" โคโรเนะ ฝากองค์หญิงฟีเลียด้วยลาปี้ "
" วางใจเถอะ ทุกคนก็พยายามเข้าล่ะ "
" องค์หญิงฟีเลีย ไปละนะโชปี้ "
" หัวใจที่คิดถึงซึ่งกันและกันของทุกคน
จะต้องกลายเป็นพลังยิ่งใหญ่แน่นอนค่ะ
จงอย่าลืมเรื่องนั้น แล้วก็ระวังตัวด้วยนะคะ"
แล้วว่าแต่...ทำไมเจ๊ไม่ไปด้วยอ่ะ....
ทั้งสี่คนกระโดดลงหลุมด้วยกัน เพื่อไปยังดาร์คฟอล...สถานที่ๆจะเป็นสนามของศึกสุดท้าย
แฟลปปี้กับชปปี้รู้สึกถึงพลังแห่งภูติที่อยู่ใกล้ๆแถวนี้ อาจจะเป็นคาราเฟ่ก็ได้
แล้วไหงมันมาตั้งเฉยๆแถวนี้...
" ทำไมมาอยู่ในที่แบบนี้ล่ะ ? "
" กับดักเหรอ ?...แต่ว่าไม่รู้สึกถึงสัมผัสของโกยานเลย "
แต่โกโผล่มาจากหลุมดำ มาแกล้งดึงขามิตจี้เล่นซะงั้น
แล้วมันก็หอบคาราเฟ่หนีไป แล้วทั้งสี่คนก็มาอยู่หน้าอาคุเฉย = =!
งงว่าในถ้ำมันมืดล่ะมั้งตอนแรกเลยไม่เห็น
อึ้ง...มิตจี้คาโอเจอป๊ะป๋าก้ได้แต่อึ้ง...ป๊ะป๋าเลยลงโทษโดยยิงไป 1 ตูม
" กล้าดียังไงมาทำร้ายมิจิรุกับคาโอรุ ! "
" มิจิรุ คาโอรุ ? จะยังไงก็ช่างสิ มิจิรุกับคาโอรุเกิดมาเพื่อข้า
ถ้าไม่ได้ทำเพื่อข้าจะไม่มีตัวตนมันก็เหมือนกัน "
" มิจิรุกับคาโอรุพยายามอย่างเต็มที่เพื่อนาย "
" ทั้งๆที่เป็นแบบนั้น ทำไมถึงทำร้ายพวกเค้าแบบนี้ "
" ตอนนี้สำหรับข้า มิจิรุกับคาโอรุจะยังไงก็ช่าง
แต่ว่าพรีเคียว พวกแกไม่เหมือนกัน ถ้าไม่มีพวกแก
โลกทั้งหมดก็จะถูกทำลายยยยย !!!!!!!!!! "
" โลกที่ถูกทำลาย "
" ทำลายทุกสิ่ง "
" ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก !!! "
เบรกค่ะเบรก
.
.
แต่พรีเคียวก็ต้านพลังของอาคุไม่อยู่
มิตจี้คาโอหลบลูกหลงมั่ง...บลูมโดดเข้าใส่แต่อาคุดีดออกด้วยนิ้ว...( แหม่ เกินไป )
ฉากนี้ไบรท์เท่โคตร ผลักตัวกลับมาอีก โกยานอึ้งไปเลย
" อะไรกัน !? พลังของพรีเคียวก้าวหน้ามาถึงขั้นนี้แล้วรึ !? "
" แต่ว่า...ก็ไม่มีทางเทียบท่านอาคุไดคานได้หรอก..."
อาคุยั๊วะเอาจริงมั่ง สองสาวก็กระเด็นตามบท
มิจิรุกับคาโอรุมาช่วยปกป้องก็พลอยโดนไปด้วย
" มิจิรุ คาโอรุ ต่อต้านไปก็เปล่าประโยชน์ไม่เข้าใจรึไง !? "
" เพราะยังมีชีวิตนี้อยู่ไงล่ะคะ "
" ชีวิตรึ ? ชีวิตอะไรนั่นก็ต้องกลับคืนสู่ความว่างเปล่า ยังไงซะก็เป็นเพียงสิ่งอ่อนแอที่ต้องถูกทำลาย "
" ไม่ใช่ค่ะ เพราะชีวิตมีขีดจำกัดจึงต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างพยายามสุดความสามารถ "
" และเพราะมีชีวิตอยู่อย่างสุดความสามารถจึงเข้มแข็ง "
" อย่าทำร้ายซากิกับไมคนสำคัญของพวกเราอีกต่อไปเลยนะคะ "
" พวกเราจะกลับไปยังดินแดนแห่งพฤกษาที่เอ่อล้นไปด้วยชีวิตพร้อมกัน "
" ทุกสิ่งจะกลับสู่วามว่างเปล่า ทุกสิ่งจะกลายเป็นความว่างเปล่า
ถูกทำลายเป็นความว่างเปล่า ต้องทำลายเท่านั้น ข้าจะทำลายทุกอย่าง !!!!! "
" แต่ว่าผู้ที่มอบชีวิตนี้ให้ก็คือท่านอาคุไดคาน ! "
" ได้พบเจอกับคนสำคัญมากมาย
ได้เรียนรู้ความวิเศษของการใช้ชีวิตอยู่ "
" ท่านอาคุไดคานได้ให้กำเนิดพวกเรา "
" เพราะชีวิตนี้ "
" ไม่ใช่ ข้าแค่สร้างพวกแกขึ้นมาเพื่อนำทางไปสู่การทำลายล้างทุกสิ่งเท่านั้น !!! "
" ทำลายงั้นเหรอ ? "
" นายน่ะได้ให้กำเนิดคุณมิจิรุกับคุณคาโอรุ
ได้ให้กำเนิดชีวิตอันสุดแสนวิเศษขึ้นมา ! "
"ข้า...ให้กำเนิด....ให้กำเนิดชีวิตงั้นเรอะ !? "
จากนั้นอาคุก็อาละวาด...
ต่างฝ่ายต่างหนีก่อนโดนทับแบะ...ไอ้โกก็หนีด้วยตามเคย...
หอคอยกลางระเบิดและถล่มราบเป็นหน้ากลอง...
โดนหินทับแล้วยังไม่เป็นไรกันอีก ยิ่งไบรท์กะวินดี้ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เลอะอีก
มิตจี้คาโอฉันรับบทหนักจริงๆ โดนยิงเอาๆ แถมเลอะอีก
ตัวมันใหญ่น่ากลัวฝ่ะ...นั่งมานานเหน็บกินบ้างไหมนี่...
" หยุดเถอะค่ะ ! "
" ท่านอาคุไดคาน ! "
โดนยิงอีกละ ไอ้ ผกก. นี่มันจะเอายังไงกะมิตจี้คาโอของฉานนนนน
ลงน้ำ แต่ขึ้นมาชุดไม่เปียก ผมเป็นทรงเหมือนเดิมอีก...
ตัวกลมเห็นพรีเคียวกำลังแย่ก็ช่วยส่งสไปรัลริงมาให้
พลังของอาคุปะทะกับสไปรัลสตาร์
" คราวนี้พวกเรา...! "
" จะปกป้องคุณมิจิรุกับคุณคาโอรุ !!! "
อ๊ากกกกก ย๊ากกกก ว๊ากกกกก ใครจะเหนือกว่ากัน !!!!!!!
และ....
มิจิรุกับคาโอรุมาช่วยปกป้องได้ทันเวลา
" ถ้าทำร้ายซากิ ! "
" กับไมมากกว่านี้ล่ะก็ ! "
" ไม่ให้อภัย !!! "
ง่ะ มิตจี้คาโอจะเนรคุณป๊ะป๋าแย้วเหยอ...แต่ป๊ะป๋างี่เง่านี่นะ พูดกันไม่รู้เรื่อง...
ทั้งสี่คนช่วยกันต้านพลังของอาคุไดคาน
แต่ทั้งสี่ก็ไม่อาจสู้ได้ กระจายไปคนละทิศ...
ตอนนี้จบลงด้วยเสียงหัวเราะอย่างผู้มีชัยของเทพีเสรีภาพ เอ๊ย อาคุไดคาน
.
.
.
" นักรบคนสุดท้ายของดาร์คฟอล !? "
" รึว่านายจะเป็น !? "
จุดจบของทุกอย่างกำลังใกล้เข้ามา..หากแต่ว่านี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของจุดจบอันแท้จริงเท่านั้น...
ตอนหน้า กลับตาลปัตร !? คนชักใยอยู่หลังฉากน่ะใครกัน ?
ก็คนที่คุณก็รู้ว่าใครไงล่ะ !
เซฟิรอท !
จริงๆค่ะ ไม่ได้โม้...หลายๆคนคงเข้าใจนะ หุหุ
My Comment
โลลิจะกอบกู้โลก !
แหม ก็ดูสิ ทั้งซากิทั้งคาโอรุต่างทำเพื่อมิโนริ รู้สึกดีใจนะคะที่ตอนนี้คาโอรุเรียกชื่อมิโนริซะที แล้วมิโนริก็เรียกชื่อมิจิรุเหมือนกัน ( ไม่ได้เห็นมิตจี้เป็นแค่ตอไม้แล้วสินะ )
ตอนนี้เรตคะแนนค่อนข้างต่ำ ด้วยเหตุผลเดียวกับตอน 44 ค่ะ...มันจะแรงก็ไม่แรงให้สุด ก้เพราะว่าตอนนี้มันแค่ออเดิร์ฟค่ะ ของจริงคือตอนหน้า หึหึ...แต่ชอบคำพูดของมิตจี้คาโอที่ย้อนป๊ะป๋านะ ซึ่งมันจริงอ่ะ...อาคุนี่ก็หยั่งกะเด็ก เถียงไม่ออกก็อาละวาดซะงั้นอ่ะ
เห็นมั๊ยๆๆๆๆๆ ทฤษฎีของดิฉันถูกเผงงงงงงงงง !!!!
ขออภัยนิดหน่อยนะคะ ดันปรับแสงใน DiVX Decoder แล้วลืมปรับกลับ...