第46話『反撃 ! アクダイカーン脅威の力 ! 』

ตอนที่ 46 โต้กลับ ! พลังอันน่ากลัวของอาคุไดคาน !

My Rating
งานภาพ : 6.5/10
เนื้อเรื่อง : 9/10
คะแนนรวม : 15.5/20

==คำเตือน==
ตอนนี้ภาพเยอะมากถึงมากที่สุด โปรดระวังอินเตอร์เนตของท่าน

 

มิจิรุกับคาโอรุเหมือนจะมาทำธุระอะไรซักอย่างที่บ้านซากิ

" นี่ไม่ใช่การทักทายครั้งสุดท้ายซักหน่อยนี่นะ "

" ใช่ เพราะพวกเราจะกลับมาจากดาร์คฟอล ไม่ได้เจอกับพวกซากิเป็นครั้งที่สองอีกน่ะไม่มีทางอยู่แล้ว "

มิตจี้คาโอเห็นโคโรเนะก็ก้มหัวทำความเคารพ...

เคารพฟีเลียนะ ไม่ใช่แมวอ้วนนี่ - -

" ดูสิคะๆ รูปคริสต์มาสก่อนหน้านี้ไง "

" วาดเก่งจังเลยนะ "

" ดูสิคะ นี่พี่คาโอรุ ส่วนนี่ก็พี่มิจิรุ..ไปวาดรูปด้วยกันทุกคนที่สวนสัตว์เหมือนตอนนั้น ( ตอน 44 ) อีกนะคะ "

มิจิรุกับคาโอรุรับปาก แต่ก็หน้าเศร้าลงทันที...

ประทับใจจัง รอยยิ้มของคาโอรุ >w<

ซากิกับไมสงสัยว่าจะต้องมีอะไรแน่ๆ...

ที่ป่าโทเนริโกะ มิจิรุกับคาโอรุกำลังเปิดทางเพื่อจะไปไหนซักแห่ง...

" จะไปไหนกันน่ะ !? "

" จะไปดาร์คฟอลกันแค่สองคนใช่มั๊ย ! "

" ทำไม ! ทำไมถึงไม่บอกพวกเราซักคำเลยล่ะ !? "

" ใช่ลาปี้ "

" ถ้าจะไปก็ไปกันทุกคนโชปี้ "

" ไม่ได้ ฉันพาทุกคนไปด้วยไม่ได้หรอก "

" ทำไมล่ะ !? "

" เพราะว่านี่เป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว ที่จะเอาคาราเฟ่กลับมาก็คือ
พวกเราที่รู้จักดาร์คฟอล เป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว "

" อะไรดีที่สุดกัน !? พวกเธอจะกลับมารึเปล่า
หมายความว่าให้พวกเรารองั้นสิ ! ไม่เอาหรอก ! "

" ต้องเอาคาราเฟ่กลับมา ถึงจะฟื้นต้นไม้แห่งโลกได้ไม่ใช่รึไง !?
ถ้างั้นเรื่องคาราเฟ่ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราที่รู้จักดาร์คฟอลดีเถอะน่า !"

" จะพูดอะไรก็ไร้ประโยชน์ ตัดสินใจกันแล้วว่าจะไปแค่สองคน "

" แบบนั้นน่ะไม่เอานะ "

" ก่อนหน้าที่ทั้งสองคนไม่อยู่ ที่นั่งในห้องเรียนก็หายไปเหมือนไม่เคยมีอยู่แต่แรก
ไม่มีใครจำได้เลยสักคนเดียว ความรู้สึกเหงาแบบนั้นไม่อยากรู้สึกอีกแล้ว ! "

" ไปกันเถอะ พวกเราทุกคน "

" มิจิรุ คาโอรุ ที่พวกคุณผ่านความยากลำบากต่างๆมากมายมาได้ ก็เพราะมีพลังของทุกคนอยู่นะคะ "

" พลังของท่านอาคุไดคานพวกเรารู้ดี ! ถ้าถูกเจอเข้าล่ะก็มันอันตรายเกินไป ! "

" งั้นก็รวมพลังกันซี่ ! "

" มิโนริจัง..."

" ไม่อยากให้มิโนริจังต้องเศร้า ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับซากิล่ะก็....
ฉันไม่อยากทำให้มิโนริจังต้องร้องไห้ เพราะงั้น..."

แฟนคลับคาโอะมิโนะ เอ้า เฮ ~~~~~~~~~ !!!!!!!!!!

" ฉันก็เหมือนกัน...ก็เป็นห่วงมิโนริ ฉันจะปล่อยให้มิจิรุกับคาโอรุคนสำคัญของมิโนริไปไม่ได้ "

" เพื่อมิโนริ ไปดาร์คฟอลด้วยกันเถอะ แล้วทุกคนก็จะกลับมา จะไปวาดรูปกับมิโนริอีกไม่ใช่เหรอ ? "

" คุณมิจิรุ คุณคาโอรุ เราก้าวข้ามสิ่งต่างๆมาจนถึงตอนนี้นี่ เพราะงั้นจากนี้ไปก็ด้วย ! "

" ใช่ ถ้าทุกคนช่วยกัน จะต้องทำได้แน่ "

" โคโรเนะ ฝากองค์หญิงฟีเลียด้วยลาปี้ "

" วางใจเถอะ ทุกคนก็พยายามเข้าล่ะ "

" องค์หญิงฟีเลีย ไปละนะโชปี้ "

" หัวใจที่คิดถึงซึ่งกันและกันของทุกคน
จะต้องกลายเป็นพลังยิ่งใหญ่แน่นอนค่ะ
จงอย่าลืมเรื่องนั้น แล้วก็ระวังตัวด้วยนะคะ"

แล้วว่าแต่...ทำไมเจ๊ไม่ไปด้วยอ่ะ....

ทั้งสี่คนกระโดดลงหลุมด้วยกัน เพื่อไปยังดาร์คฟอล...สถานที่ๆจะเป็นสนามของศึกสุดท้าย

แฟลปปี้กับชปปี้รู้สึกถึงพลังแห่งภูติที่อยู่ใกล้ๆแถวนี้ อาจจะเป็นคาราเฟ่ก็ได้

แล้วไหงมันมาตั้งเฉยๆแถวนี้...

" ทำไมมาอยู่ในที่แบบนี้ล่ะ ? "

" กับดักเหรอ ?...แต่ว่าไม่รู้สึกถึงสัมผัสของโกยานเลย "

แต่โกโผล่มาจากหลุมดำ มาแกล้งดึงขามิตจี้เล่นซะงั้น

แล้วมันก็หอบคาราเฟ่หนีไป แล้วทั้งสี่คนก็มาอยู่หน้าอาคุเฉย = =!

งงว่าในถ้ำมันมืดล่ะมั้งตอนแรกเลยไม่เห็น

อึ้ง...มิตจี้คาโอเจอป๊ะป๋าก้ได้แต่อึ้ง...ป๊ะป๋าเลยลงโทษโดยยิงไป 1 ตูม

" กล้าดียังไงมาทำร้ายมิจิรุกับคาโอรุ ! "

" มิจิรุ คาโอรุ ? จะยังไงก็ช่างสิ มิจิรุกับคาโอรุเกิดมาเพื่อข้า
ถ้าไม่ได้ทำเพื่อข้าจะไม่มีตัวตนมันก็เหมือนกัน "

" มิจิรุกับคาโอรุพยายามอย่างเต็มที่เพื่อนาย "

" ทั้งๆที่เป็นแบบนั้น ทำไมถึงทำร้ายพวกเค้าแบบนี้ "

" ตอนนี้สำหรับข้า มิจิรุกับคาโอรุจะยังไงก็ช่าง
แต่ว่าพรีเคียว พวกแกไม่เหมือนกัน ถ้าไม่มีพวกแก
โลกทั้งหมดก็จะถูกทำลายยยยย !!!!!!!!!! "

" โลกที่ถูกทำลาย "

" ทำลายทุกสิ่ง "

" ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก !!! "

 

เบรกค่ะเบรก

.

.

แต่พรีเคียวก็ต้านพลังของอาคุไม่อยู่

มิตจี้คาโอหลบลูกหลงมั่ง...บลูมโดดเข้าใส่แต่อาคุดีดออกด้วยนิ้ว...( แหม่ เกินไป )

ฉากนี้ไบรท์เท่โคตร ผลักตัวกลับมาอีก โกยานอึ้งไปเลย

" อะไรกัน !? พลังของพรีเคียวก้าวหน้ามาถึงขั้นนี้แล้วรึ !? "

" แต่ว่า...ก็ไม่มีทางเทียบท่านอาคุไดคานได้หรอก..."

อาคุยั๊วะเอาจริงมั่ง สองสาวก็กระเด็นตามบท

มิจิรุกับคาโอรุมาช่วยปกป้องก็พลอยโดนไปด้วย

" มิจิรุ คาโอรุ ต่อต้านไปก็เปล่าประโยชน์ไม่เข้าใจรึไง !? "

" เพราะยังมีชีวิตนี้อยู่ไงล่ะคะ "

" ชีวิตรึ ? ชีวิตอะไรนั่นก็ต้องกลับคืนสู่ความว่างเปล่า ยังไงซะก็เป็นเพียงสิ่งอ่อนแอที่ต้องถูกทำลาย "

" ไม่ใช่ค่ะ เพราะชีวิตมีขีดจำกัดจึงต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างพยายามสุดความสามารถ "

" และเพราะมีชีวิตอยู่อย่างสุดความสามารถจึงเข้มแข็ง "

" อย่าทำร้ายซากิกับไมคนสำคัญของพวกเราอีกต่อไปเลยนะคะ "

" พวกเราจะกลับไปยังดินแดนแห่งพฤกษาที่เอ่อล้นไปด้วยชีวิตพร้อมกัน "

" ทุกสิ่งจะกลับสู่วามว่างเปล่า ทุกสิ่งจะกลายเป็นความว่างเปล่า
ถูกทำลายเป็นความว่างเปล่า ต้องทำลายเท่านั้น ข้าจะทำลายทุกอย่าง !!!!! "

" แต่ว่าผู้ที่มอบชีวิตนี้ให้ก็คือท่านอาคุไดคาน ! "

" ได้พบเจอกับคนสำคัญมากมาย
ได้เรียนรู้ความวิเศษของการใช้ชีวิตอยู่ "

" ท่านอาคุไดคานได้ให้กำเนิดพวกเรา "

" เพราะชีวิตนี้ "

" ไม่ใช่ ข้าแค่สร้างพวกแกขึ้นมาเพื่อนำทางไปสู่การทำลายล้างทุกสิ่งเท่านั้น !!! "

" ทำลายงั้นเหรอ ? "

" นายน่ะได้ให้กำเนิดคุณมิจิรุกับคุณคาโอรุ
ได้ให้กำเนิดชีวิตอันสุดแสนวิเศษขึ้นมา ! "

"ข้า...ให้กำเนิด....ให้กำเนิดชีวิตงั้นเรอะ !? "

จากนั้นอาคุก็อาละวาด...

ต่างฝ่ายต่างหนีก่อนโดนทับแบะ...ไอ้โกก็หนีด้วยตามเคย...

หอคอยกลางระเบิดและถล่มราบเป็นหน้ากลอง...

โดนหินทับแล้วยังไม่เป็นไรกันอีก ยิ่งไบรท์กะวินดี้ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เลอะอีก

มิตจี้คาโอฉันรับบทหนักจริงๆ โดนยิงเอาๆ แถมเลอะอีก

ตัวมันใหญ่น่ากลัวฝ่ะ...นั่งมานานเหน็บกินบ้างไหมนี่...

" หยุดเถอะค่ะ ! "

" ท่านอาคุไดคาน ! "

โดนยิงอีกละ ไอ้ ผกก. นี่มันจะเอายังไงกะมิตจี้คาโอของฉานนนนน

ลงน้ำ แต่ขึ้นมาชุดไม่เปียก ผมเป็นทรงเหมือนเดิมอีก...

ตัวกลมเห็นพรีเคียวกำลังแย่ก็ช่วยส่งสไปรัลริงมาให้

พลังของอาคุปะทะกับสไปรัลสตาร์

" คราวนี้พวกเรา...! "

" จะปกป้องคุณมิจิรุกับคุณคาโอรุ !!! "

อ๊ากกกกก ย๊ากกกก ว๊ากกกกก ใครจะเหนือกว่ากัน !!!!!!!

และ....

มิจิรุกับคาโอรุมาช่วยปกป้องได้ทันเวลา

" ถ้าทำร้ายซากิ ! "

" กับไมมากกว่านี้ล่ะก็ ! "

" ไม่ให้อภัย !!! "

ง่ะ มิตจี้คาโอจะเนรคุณป๊ะป๋าแย้วเหยอ...แต่ป๊ะป๋างี่เง่านี่นะ พูดกันไม่รู้เรื่อง...

ทั้งสี่คนช่วยกันต้านพลังของอาคุไดคาน

แต่ทั้งสี่ก็ไม่อาจสู้ได้ กระจายไปคนละทิศ...

ตอนนี้จบลงด้วยเสียงหัวเราะอย่างผู้มีชัยของเทพีเสรีภาพ เอ๊ย อาคุไดคาน

.

.

.

 

" นักรบคนสุดท้ายของดาร์คฟอล !? "

" รึว่านายจะเป็น !? "

จุดจบของทุกอย่างกำลังใกล้เข้ามา..หากแต่ว่านี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของจุดจบอันแท้จริงเท่านั้น...

ตอนหน้า กลับตาลปัตร !? คนชักใยอยู่หลังฉากน่ะใครกัน ?

ก็คนที่คุณก็รู้ว่าใครไงล่ะ !

เซฟิรอท !

จริงๆค่ะ ไม่ได้โม้...หลายๆคนคงเข้าใจนะ หุหุ

 

My Comment

โลลิจะกอบกู้โลก !

แหม ก็ดูสิ ทั้งซากิทั้งคาโอรุต่างทำเพื่อมิโนริ รู้สึกดีใจนะคะที่ตอนนี้คาโอรุเรียกชื่อมิโนริซะที แล้วมิโนริก็เรียกชื่อมิจิรุเหมือนกัน ( ไม่ได้เห็นมิตจี้เป็นแค่ตอไม้แล้วสินะ )

ตอนนี้เรตคะแนนค่อนข้างต่ำ ด้วยเหตุผลเดียวกับตอน 44 ค่ะ...มันจะแรงก็ไม่แรงให้สุด ก้เพราะว่าตอนนี้มันแค่ออเดิร์ฟค่ะ ของจริงคือตอนหน้า หึหึ...แต่ชอบคำพูดของมิตจี้คาโอที่ย้อนป๊ะป๋านะ ซึ่งมันจริงอ่ะ...อาคุนี่ก็หยั่งกะเด็ก เถียงไม่ออกก็อาละวาดซะงั้นอ่ะ

เห็นมั๊ยๆๆๆๆๆ ทฤษฎีของดิฉันถูกเผงงงงงงงงง !!!!

 

ขออภัยนิดหน่อยนะคะ ดันปรับแสงใน DiVX Decoder แล้วลืมปรับกลับ...