ชมรมซอฟท์บอลพากันตั้งใจซ้อมอย่างหนักเพื่อรับมือกับการแข่งรอบชิงชนะเลิศ

" การแข่งครั้งสุดท้ายของพวกรุ่นพี่.....จะต้องเป็นแชมป์ให้ได้ "

ทางด้านดาร์คฟอล โกยานฟิวส์ขาดที่คินเทรสกี้ตั้งหน้าตั้งตาฝึกโดยไม่ฟังที่มันพล่าม
เลยแกล้งนับหนึ่งใหม่ให้คินเขวเล่นซะเลย ก๊ากกกก

" ไม่ว่าจะฝึกหนักสักแค่ไหน ถ้าแพ้มันก็ไม่มีความหมายอะไรหรอกนะขอรับ "

" นอกจากการฝึกฝนเพื่อเอาชนะแล้ว อย่างอื่นมันก็ไร้ค่าทั้งหมดนั่นแหละ ! "

ชปปี้ขอปอมปอมจากไม....แหม น่ารักจริงเชียว แล้วว่าแต่คนไม่เห็นกันรึ.....

วันนี้ซากิฟอร์มหลุดมากๆ ไม่รู้เพราะเคร่งจะเอาชนะมากไป รึคู่แข่งเค้าเก่งจริงๆ

ตั้งใจปาลูกเต็มที่ แต่เค้าก็ตีได้อีกแน่ะ ซากิวิ่งตามไปอย่างรีบร้อน

กัปตันกำลังจะรับได้อยู่แล้ว ซากิดันวิ่งไปชน อีกฝ่ายเลยทำเซฟสำเร็จ

เครียดเลย.......

" ซากิ ! การแข่งขันที่แท้จริงน่ะมันหลังจากนี้ต่างหากล่ะ...นึกถึงการฝึกซ้อม
ที่ฝึกมาจนถึงตอนนี้ซี่ พลังของพวกเราไม่ได้มีแค่นี้ซักหน่อยจริงมั๊ย ? "

ครูชิโนะฮาระถามซากิว่ายังจำการแข่งเมื่อปีที่แล้วได้รึเปล่า

ในตอนนั้นเพราะเป็นความผิดพลาดของอิซึมิดะเองจึงทำให้ทีมต้องแพ้ และเพราะครั้งนั้น
ทำให้อิซึมิดะพยายามฝึกฝนตัวเองมาตลอดเพื่อเรียกความมั่นใจกลับคืนมาอีกครั้ง และ
หากเชื่อมั่นในตัวเองแล้วไม่ว่าสถานการณ์ไหนก็จะต้องก้าวผ่านมันไปได้แน่

" Never give up นะ "

" ค่ะ ! "

ทั้งสองทีมเล่นสูสีกันมากจนเกมสุดท้าย....

ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามนำอยู่ 1 แต้มนะคะ จากเกมแรกที่ซากิพลาดไป

" นี่เป็นการอำลาตำแหน่งกัปตันของฉัน....ซากิ ! "

" ค่ะ ! "

" ฉันตัดสินใจแล้ว "

" !!!!? "

" เร็วเข้าซี่ "

ซากิเหมือนเป็นคนนำบูมเลยอ่ะ...ที่กัปตันบอกว่าตัดสินใจหมายความว่า จะให้ซากิเป็นกัปตันต่อรึ !?

กัปตันอิซึมิดะทำเซฟได้...สมกับเป็นกัปตันจริงๆเลย...

แต่ทุกคนหลังจากนั้น แป้กกันหมด สไตรค์สามทีถูกเฉดหัว

ไม้สุดท้าย คือ ซากิและแรงกดดันก็มาอยู่ที่เธอ....สไตรค์ไปสองซะแล้ว

ทุกคนลุ้นกันน่าดู พวกตัวเล็กก็ลุ้น....( จนป่านนี้ยังไม่มีคนเห็นอีกเอ้า )

เอ่อ...จะบอกว่าเสียงพิชเชอร์ฝ่ายตรงข้ามเสียงเดียวกะคนพากย์มิตจี้+มูปุอ่ะ.....

ก็ดีนะ ใช้นักพากย์คุ้ม.....

ซากิหวดลูกสุดท้ายสุดแรงเกิด...ลูกลอยสูงมากๆๆๆ ( เวอร์จัง )

ตอนที่ซากิกำลังวิ่งไม่คิดชีวิตนั้นก็เห็นกัปตันกำลังยืนมองอะไรบางอย่าง

ซากิหันไปมองมั่ง....ไอ้ซีนหันนี่ตัดต่อภาพได้สุดๆจริงๆ.....

" Out ! Game Set ! "

ลูกสูงปานนั้นยังจะรับได้อีก ไรวะ....กลายเป็นลูก out ไปซะแล้ว.....

" ทั้งที่เป็นการแข่งครั้งสุดท้ายของพวกรุ่นพี่แท้ๆ...."

" ก็ชนะไม่ได้ "

" ซากิ.....เข้าแถวสิ "

" รุ่นพี่คะ....ฉัน...! "

" โชคร้ายไปนิดนะ แต่ว่าในการแข่งครั้งสุดท้ายของฉันได้ร่วมทุ่มเทพลังทั้งหมด
กับทุกคนทีมเพื่อการแข่งขันครั้งนี้.....ฉันมีความสุขมากกว่าอะไรทั้งหมดเลย "

" ขอบคุณนะ ซากิ "

" ปีหน้าก็ฝากด้วยนะ "

การแข่งจบลงอย่างประทับใจ

มีทั้งรอยยิ้ม และร้องไห้...เพลงประกอบซีนนี้อย่างซึ้งค่ะ

" แพ้จนได้ "

" อีกนิดเดียวเองนะ...ฉันคิดว่าการเอาชนะคู่แข่งก็เป็นเรื่องสำคัญ แต่ว่าวันนี้คิดว่าไม่ใช่แค่นั้นแล้วล่ะ
เพราะซากิพยายามกับทุกคนทุกๆวัน เพราะงั้นฉันถึงรู้สึกประทับใจมากๆ....แล้วก็...."

" ฉันรู้ ! "

" ฉันรู้ ! แต่ว่า...ฉันก็ยังอยากเอาชัยชนะมาให้พวกรุ่นพี่ ! "

เพิ่งเคยเห็นซากิร้องไห้หนักขนาดนี้เป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้ยังร้องไม่สะอื้นขนาดนี้ T^T

ไอ้หมอนี่โผล่มาโชว์ตัวกลางสนามเลย

คินหลอมเสาไฟในสนาม....

แล้วเอามาทำอุไซน่า....สองสาวใช้ฟอร์มเก่าเข้าสู้

อีเกร็ทพลิ้วหลบทัน แต่บลูมหลบไม่ทันโดนจับไป

มีการชาร์จพลังที่เท้าแล้วพุ่งกลับลงไป....Double jump กลางอากาศ สุดยอด

อีเกร็ทพลิ้วหลบอุไซน่าแล้วถีบมือมันจนบลูมหลุดออกมาได้

ซีนหวานกันกลางอากาศ ชอบเฟ่ยค่ะ !!!!! >w< โรแมนติก !!!!!!!!

สองสาวเอาขาถีบแล้วดันตัวแยกออกจากกัน สุดๆ !

ฉากต่อสู้ตอนนี้ทำ animation ได้เจ๋งสุดในบรรดา 35 ตอนท่ฉายมาเลยแหละ ไม่มีเผาเลย

แต่เสียดายสั้นไปนิด ไม่ถึงนาทีเลย

" ทีนี้เข้าใจรึยัง...สิ่งที่สำคัญกว่าชัยชนะน่ะ ไม่มีหรอก ! "

" อาจจะใช่....บางทีชัยชนะก็คงจะเป็นสิ่งสำคัญ...แต่ว่า...."

" สิ่งที่สำคัญกว่าชัยชนะก็ยังมี เป็นหนึ่งเดียวกับทุกคนในทีม
พยายามสุดความสามารถเพื่อเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ ! "

คินชักโมโห วิ่งเข้าใส่

" ต้องช่วยพรีเคียวแล้วมุปุ ! "

สองสาวได้รับพลังมาก็ใช้สไปรัลฮาร์ททันทีไม่รอช้า

รับได้เรอะ.....บลูมและอีเกร็ทใช้ระบบหมุนของสไปรัลริงเพิ่มพลังให้สไปรัลฮาร์ท

คินถึงกับตาเหลือกและหนีไป ปล่อยให้อุไซน่ารับกรรมตามระเบียบ

ชอบภาพนี้จัง......

ครูบอกให้ทุกคนขึ้นรถเพื่อกลับโรงเรียน

" ทุกคน....ปีหน้าน่ะทุกคนจะต้องคว้าแชมป์มาได้แน่ เพราะงั้น...."

" วิ่งไปจนกว่าจะถึงโรงเรียนนะ ~ "

" เอาจริงอ่ะ ? "

" จากที่นี่ถึงโรงเรียนมันไกลใช่ย่อยเลยนะ "

อิซึมิดะรับมุข

" เอาล่ะ....วิ่งสิ ทุกคนเข้าแถว ! "

" ทำไมถึงหัวเราะกันล่ะมุปุ ? "

ภาพจบค่ะ.....( แล้วจะวิ่งกันถึงก่อนเหนื่อยตายข้างถนนเป่านี่ )