第20話 『 雨に唄えばドロドロン! 』

โดโรโดโรนผู้ร้องเพลงแด่สายฝน !

My Rating
งานภาพ : 8.5/10 แอบเผาเนียน บางช่วง ( ถึงบอกไงว่าเนียน )
เนื้อเรื่อง : 7/10 ไม่ได้มีไรมากนัก นอกจากตอนท้ายๆ
คะแนนรวม : 15.5/20

 

มิโนริมีการบ้านวาดรูปในหัวข้อ สิ่งที่ชอบที่สุด ซากิบอกว่าจะช่วย แต่มิโนริคิดว่าชวนไมจะดีกว่า = ='

แต่วันนัดฝนดันตก ( ขาโลลิกรี๊ดภาพนี้กันใหญ่ )

โดโรสุดแสนแฮปปี้เพราะมันชอบฝนซะเหลือเกิน มิตจี้กับคาโอรุออกมาเตือนว่า
จะต้องไม่มีการผิดพลาดอีกแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีที่ให้กลับไปอีก

ค่อนข้างช็อคเล็กๆ เพราะเปลี่ยนคนพากย์คาโอรุ ( เสียงเดิมหวานกว่ามิตจี้อีก จะเปลี่ยน
ทำม๊ายยย คนใหม่เสียงป้าเชียว TwT )

คนพากย์คาโอรุคนแรก คือ คุณ อิมาอิ ยูกะค่ะ ซึ่งก็ไม่ทราบสาเหตุว่าทำไมถึงเปลี่ยน ส่วนคนพากย์
คนนี้ คือ คุณโอคามุระ อาเคมิ แรกๆนั้นอาจจะยังปรับตัวเข้ากับคาโอรุยังไม่ได้ล่ะมั้ง แต่ตอนที่ 22 ไป
เราว่าอาเคมิซังนี่ล่ะคะเหมาะกะคาโอรุจริงๆ >w< ( ยูกะซังก็เหมาะนะ ฟังแล้วเหมาะคนละแบบ )

มาจ๊ะเอ๋กันกลางทาง มิโนริดีใจใหญ่และยื่นร่มให้คาโอรุ ประมาณว่า " ไปด้วยกันนะ " เลย

มีน้องใหม่ ทิ้งน้องตัวเองให้ห่อเหี่ยวนะคาโอรุ ( สลับคู่กันแล้วนะเนี่ย )

ตอนเดินไปด้วยกัน ก็คุยไร้สาระ เรื่อยเปื่อย ตามประสาเด็ก

พอเจอสถานที่ถูกใจก็รีบโบกมือเรียก และ........

คาโอรุหัวเราะ !!!!!!!!!!!

แม้แต่มิตจี้เองก็แทบไม่เชื่อ

แล้วโดโระก็โผล่มา

คาโอรุรู้ว่าที่นี่กำลังจะกลายเป็นสนามรบ เลยรีบพามิโนริออกไปให้ห่างจากที่นี่
มิตจี้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด และออกอาการหวงพี่สาว ( ไม่มีนะคะ อันหลังนี่มุข )

โดโรโดโรนดูดพลังจากสิ่งแวดล้อมแถวนั้นจนพอง บ่อน้ำแห่งดินถูกทำลายไปโดยวิธีนี้เอง

" ฝนน่ะมีไว้เพื่อฉันเท่านั้น !!!!! "

แฟลปปี้โกรธมาก และบอกว่า ฝนไม่ได้มีไว้สำหรับการทำลาย แต่เวลาที่ฝนตก คือ เวลาที่
ดอกไม้บาน เวลาที่สิ่งมีชีวิตจะกลับมาร่าเริงอีกครั้ง เพราะฉะนั้นจะอภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด

พอพรีเคียวตอบโต้ได้ โดโรก็เรียกอุไซน่าออกมาแล้วก็รวมร่างซะเลย

ดันขาจมดิน แป้กมันซะง่ายๆเงี้ย ทุเรศจัง = ='

รอดทวินสตรีมมาได้ แต่หมดพลังของ kiseki no shizuku แล้ว เลยกลับสู่สภาพที่แท้จริง

บ่อน้ำแห่งดิน หรือ Tsuchi no Izumi ไม่กว้างมาก แต่มีหลายชั้น ( คอนโด ? )

ในที่สุดก็สามารถได้ยินเสียงขององค์หญิงฟีเลีย ( โคตรโลลิเลย = =' ) แต่กระนั้นองค์หญิงก็ไม่อาจ
ได้ยินเสียงของทางนี้ที่พูดไป องค์หญิงขอบคุณพรีเคียวที่ฟื้นบ่อน้ำกลับมาได้ แต่คำพูดก่อนจะหายไปนั้น

" แต่ว่าจากนี้มีความยากลำบากที่ยิ่งใหญ่
รอพวกคุณอยู่ กรุณาเข้มแข็งต่อไปนะคะ "

ซากิกับไมได้แต่กังวลในใจ ว่า ความยากลำบากที่จะต้องเผชิญ มันคืออะไรกันแน่

 

โอว อะ.............

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!

มิตจี้ยามใบหน้าสะท้อนแดดยามเย็น ทำไมน่ารักเง้ !!!!! >o<
( คาโอรุก็ชอบนะ แต่มีใจให้มิตจี้มากกว่านิด อะคึๆ )

" คาโอรุ...."

" อะไร ? "

" เมื่อกี้เธอช่วยพาเด็กคนนั้นหนีไม่ใช่เหรอ....ปกป้องรึไง ? "

" ไม่มีทางซะหน่อย"

" รึเธอจะบอกว่าเธอใจอ่อนกับพวกคนในดินแดนแห่งพฤกษานี่ซะแล้ว ? "

" ใช่ซะที่ไหนกัน "

" ต่อไปก็ถึงคิวของพวกเราแล้วสินะ "

" เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้ว "

ในที่สุด การบ้านของมิโนริก็เสร็จสิ้น สิ่งที่ชอบที่สุด คือ ใบหน้ายิ้มแย้มของทุกคน นั่นเอง

เศร้า TwT

 

My Comment

ว่างเว้นจากตอนที่ 19 มา 2 สัปดาห์ ( สัปดาห์ก่อนหน้ามันงดเพื่อฉายรายการพิเศษอะไรซักอย่างน่ะค่ะ - - ) อยากดูมาก ในใจตอนนั้นคิดว่า ตอนนี้มันสุดท้ายของโดโระแล้ว ตอนหน้าจะเป็นยังไงหนอ.....( ในใจดิชั้นตอนนั้นมันลอยไปตอนที่ 21 แล้วค่ะ ) ยิ่งคำพูดทิ้งท้ายขององค์หญิงอีก......แล้วตอนท้ายภาพวาดของมิโนริ มัน โอ๊ย.....พอคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแล้วมันจี๊ดเลยอะ

พอเห็นพรีวิวตอนต่อไปแล้วก็คิดว่ามันคงไม่มีอะไร ซึ่งเราคิดผิดค่ะ......