第20話 『 雨に唄えばドロドロン! 』
โดโรโดโรนผู้ร้องเพลงแด่สายฝน !
My Rating
งานภาพ : 8.5/10 แอบเผาเนียน บางช่วง ( ถึงบอกไงว่าเนียน )
เนื้อเรื่อง : 7/10 ไม่ได้มีไรมากนัก นอกจากตอนท้ายๆ
คะแนนรวม : 15.5/20
มิโนริมีการบ้านวาดรูปในหัวข้อ สิ่งที่ชอบที่สุด ซากิบอกว่าจะช่วย แต่มิโนริคิดว่าชวนไมจะดีกว่า = ='
แต่วันนัดฝนดันตก ( ขาโลลิกรี๊ดภาพนี้กันใหญ่ )
โดโรสุดแสนแฮปปี้เพราะมันชอบฝนซะเหลือเกิน มิตจี้กับคาโอรุออกมาเตือนว่า
จะต้องไม่มีการผิดพลาดอีกแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีที่ให้กลับไปอีก
ค่อนข้างช็อคเล็กๆ เพราะเปลี่ยนคนพากย์คาโอรุ ( เสียงเดิมหวานกว่ามิตจี้อีก
จะเปลี่ยน
ทำม๊ายยย คนใหม่เสียงป้าเชียว TwT )
คนพากย์คาโอรุคนแรก คือ คุณ อิมาอิ ยูกะค่ะ ซึ่งก็ไม่ทราบสาเหตุว่าทำไมถึงเปลี่ยน
ส่วนคนพากย์
คนนี้ คือ คุณโอคามุระ อาเคมิ แรกๆนั้นอาจจะยังปรับตัวเข้ากับคาโอรุยังไม่ได้ล่ะมั้ง
แต่ตอนที่ 22 ไป
เราว่าอาเคมิซังนี่ล่ะคะเหมาะกะคาโอรุจริงๆ >w< ( ยูกะซังก็เหมาะนะ ฟังแล้วเหมาะคนละแบบ
)
มาจ๊ะเอ๋กันกลางทาง มิโนริดีใจใหญ่และยื่นร่มให้คาโอรุ ประมาณว่า " ไปด้วยกันนะ " เลย
มีน้องใหม่ ทิ้งน้องตัวเองให้ห่อเหี่ยวนะคาโอรุ ( สลับคู่กันแล้วนะเนี่ย )
ตอนเดินไปด้วยกัน ก็คุยไร้สาระ เรื่อยเปื่อย ตามประสาเด็ก
พอเจอสถานที่ถูกใจก็รีบโบกมือเรียก และ........
คาโอรุหัวเราะ !!!!!!!!!!!
แม้แต่มิตจี้เองก็แทบไม่เชื่อ
แล้วโดโระก็โผล่มา
คาโอรุรู้ว่าที่นี่กำลังจะกลายเป็นสนามรบ เลยรีบพามิโนริออกไปให้ห่างจากที่นี่
มิตจี้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด และออกอาการหวงพี่สาว ( ไม่มีนะคะ อันหลังนี่มุข )
โดโรโดโรนดูดพลังจากสิ่งแวดล้อมแถวนั้นจนพอง บ่อน้ำแห่งดินถูกทำลายไปโดยวิธีนี้เอง
" ฝนน่ะมีไว้เพื่อฉันเท่านั้น !!!!! "
แฟลปปี้โกรธมาก และบอกว่า ฝนไม่ได้มีไว้สำหรับการทำลาย แต่เวลาที่ฝนตก
คือ เวลาที่
ดอกไม้บาน เวลาที่สิ่งมีชีวิตจะกลับมาร่าเริงอีกครั้ง เพราะฉะนั้นจะอภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด
พอพรีเคียวตอบโต้ได้ โดโรก็เรียกอุไซน่าออกมาแล้วก็รวมร่างซะเลย
ดันขาจมดิน แป้กมันซะง่ายๆเงี้ย ทุเรศจัง = ='
รอดทวินสตรีมมาได้ แต่หมดพลังของ kiseki no shizuku แล้ว เลยกลับสู่สภาพที่แท้จริง
บ่อน้ำแห่งดิน หรือ Tsuchi no Izumi ไม่กว้างมาก แต่มีหลายชั้น ( คอนโด ? )
ในที่สุดก็สามารถได้ยินเสียงขององค์หญิงฟีเลีย ( โคตรโลลิเลย = =' )
แต่กระนั้นองค์หญิงก็ไม่อาจ
ได้ยินเสียงของทางนี้ที่พูดไป องค์หญิงขอบคุณพรีเคียวที่ฟื้นบ่อน้ำกลับมาได้ แต่คำพูดก่อนจะหายไปนั้น
" แต่ว่าจากนี้มีความยากลำบากที่ยิ่งใหญ่
รอพวกคุณอยู่ กรุณาเข้มแข็งต่อไปนะคะ "
ซากิกับไมได้แต่กังวลในใจ ว่า ความยากลำบากที่จะต้องเผชิญ มันคืออะไรกันแน่
โอว อะ.............
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!
มิตจี้ยามใบหน้าสะท้อนแดดยามเย็น ทำไมน่ารักเง้ !!!!! >o<
( คาโอรุก็ชอบนะ แต่มีใจให้มิตจี้มากกว่านิด อะคึๆ )
" คาโอรุ...."
" อะไร ? "
" เมื่อกี้เธอช่วยพาเด็กคนนั้นหนีไม่ใช่เหรอ....ปกป้องรึไง ? "
" ไม่มีทางซะหน่อย"
" รึเธอจะบอกว่าเธอใจอ่อนกับพวกคนในดินแดนแห่งพฤกษานี่ซะแล้ว ? "
" ใช่ซะที่ไหนกัน "
" ต่อไปก็ถึงคิวของพวกเราแล้วสินะ "
" เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้ว "
ในที่สุด การบ้านของมิโนริก็เสร็จสิ้น สิ่งที่ชอบที่สุด คือ ใบหน้ายิ้มแย้มของทุกคน นั่นเอง
เศร้า TwT
My Comment
ว่างเว้นจากตอนที่ 19 มา 2 สัปดาห์ ( สัปดาห์ก่อนหน้ามันงดเพื่อฉายรายการพิเศษอะไรซักอย่างน่ะค่ะ - - ) อยากดูมาก ในใจตอนนั้นคิดว่า ตอนนี้มันสุดท้ายของโดโระแล้ว ตอนหน้าจะเป็นยังไงหนอ.....( ในใจดิชั้นตอนนั้นมันลอยไปตอนที่ 21 แล้วค่ะ ) ยิ่งคำพูดทิ้งท้ายขององค์หญิงอีก......แล้วตอนท้ายภาพวาดของมิโนริ มัน โอ๊ย.....พอคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแล้วมันจี๊ดเลยอะ
พอเห็นพรีวิวตอนต่อไปแล้วก็คิดว่ามันคงไม่มีอะไร ซึ่งเราคิดผิดค่ะ......