第7話 『 超マジ！怒りのカレハーン！ 』

ตอนที่ 7 เอาจริงแล้ว ! คาเรฮานผู้โกรธเกรี้ยว !

My Rating
งานภาพ : 7.5/10
เนื้อเรื่อง : 8.5/10
คะแนนรวม : 16/20

ซากิกำลังเคร่งเครียดอย่างหนักในการเตรียมตัวสอบวิชาภาษาอังกฤษ
เสียงแฟลปปี้ร้องครวญคราง และหูของแฟลปปี้ก็ส่งอาการประหลาด...

" อะไรกัน !!!? หูนั่น !? "

" พลังของ kiseki no shizuku มันมากขึ้นเรื่อยๆแล้วลาปี้....ต้องมีแฟรี่คาราเฟ่แล้วล่ะลาปี้ "

" แฟรี่คาราเฟ่ ? "

ทางด้านชปปี้เองก็ร้องครวญครางเพราะเจ็บหูเหมือนกัน

" แฟรี่คาราเฟ่เหรอ ? แต่ยังไงก็เถอะต้องปรึกษากับซากิและแฟลปปี้เท่านั้นล่ะนะ "

ก่อนไมจะออกจากบ้าน แม่บอกว่าวันนี้พ่อจะกลับบ้านและก็จะทานอาหารเย็นด้วยกัน

" ถ้าโรงเรียนเลิกแล้วเป็นไปได้ก็จะรีบกลับมาค่ะ "

" อื้อ...ดีจังนะ จะรอละกัน "

อาหารเย็นวันนี้มิโนริบอกว่าเป็นแกงกะหรี่ที่ซากิชอบ
และซากิก็บอกมิโนริว่าเย็นนี้ช่วยแม่ทำแกงกะหรี่กันดีกว่า....

" สัญญาแล้วนะคะ "

" อื้อ สัญญา "

ทางด้านดาร์คฟอล คาเรฮานถูกยื่นคำขาดแล้วว่าไม่มีคราวหน้าอีก.....

ได้ดูซีนนี้แล้วจะรู้เลยค่ะว่าไอ้โกยานมันน่ารำคาญมากๆ ปากมากสุดๆ

ที่โรงเรียน แฟลปปี้กับชปปี้ที่เก็บ kiseki no shizuku ไว้ในหูก็เก็บต่อไปไว้ไม่ไหว

" แฟรี่คาราเฟ่จำเป็นนะ โชปี้ "

" แฟรี่คาราเฟ่เนี่ย มันคืออะไร ? "

" เป็นสิ่งเดียวในโลกที่จะทำให้ kiseki no shizuku กลับคืนสู่บ่อน้ำได้น่ะลาปี้ "

" kiseki no shizuku เป็นลูกแก้วที่มีพลังแห่งภูติ
ให้ชีวิตแก่ต้นไม้แห่งโลกด้วยการปกป้องบ่อน้ำทั้ง 7 ไงล่ะโชปี้ "

ลูกแก้วนี้มีพลังมากมายทีเดียว พอมาอยู่รวมกันมากๆก็ทำให้พลังยิ่งกล้าแข็งขึ้น

" แล้วมันอยู่ที่ไหนน่ะ ? "

" องค์หญิงฟีเลียเป็นคนซ่อนไว้ที่ดินแดนแห่งพฤกษานี่ ฉันก็ไม่รู้หรอกลาปี้ "

" งั้นแล้ว ? "

" ต้องตามหาเท่านั้นแหละลาปี้....."

จะเจอไหมน้อ......

kiseki no shizuku ทั้งหกลูกชี้ทางให้ ถึงสถานที่ๆอาจจะมีแฟรี่คาราเฟ่อยู่

หลังเลิกเรียน ทั้งคู่ไปตามหาแฟรี่คาราเฟ่ที่ป่าโทเนริโกะ แต่ก็เจอกับคาเรฮานโหมดบ้า

คาเรฮานเรียกอุไซน่า กิ่งไม้มาพันตัวแล้วก็กลายเป็นอุไซน่า...( โผล่หน้าออกมาตรงตัว U ด้วยแหละ )

พอบลูมป้องกันการโจมตี แสงแห่งภูติก็ถูกสูบ

อีเกร็ทมาช่วย ก็ไม่วายโดนดูดแสงแห่งภูติไปอีก

แสงแห่งภูติไม่ว่าจะใช้กี่ครั้งก็โดนดูดไปตลอด

ทำอะไรไม่ได้ โดนดีดซะ

แค่ยืนก็แทบแย่แล้วโดนรวบตัวไปอีก

คาเรฮานปล่อยพลังทำลายสิ่งแวดล้อมรอบข้างจนเหี่ยวเฉาไปหมด

เบื้องหน้าก็คือ เมือง !

ทั้งสองนึกถึงสัญญากับคนที่บ้าน....จะกลับไปกินข้าวเย็นด้วยกัน จะกลับไปช่วยแม่ทำแกงกะหรี่ด้วยกัน

" จะทำยังไงก็เหมือนเดิม ฉันจะดูดพลังนั่นมาให้หมด !!! "

" คนสำคัญของพวกเรา..... "

" จะปกป้อง..... "

" ไว้ให้ดู !!!! "

พลังของพรีเคียวถูกดูดอีกแล้ว

อยากดูดนักเรอะ....

ดูดจนระเบิดไปเลย....

ล้างบาปให้ด้วยทวินสตรีมสแปลช...คาเรฮานหนีออกไปได้ทัน

ตอนที่ซากิกับไมวางใจไปแล้ว คาเรฮานก็พุ่งมาแบบเคียดแค้นสุดๆ

แต่ว่า....คาเรฮานก็แตกสลายกลายเป็นใบไม้แห้งจำนวนมาก....

แฟลปปี้กับชปปี้บอกว่า เพราะทุ่มสุดตัวใช้พลังจนหมด จึงกลับคืนสู่ " ร่างเดิม "

ภาคนี้ต่อๆไปจะไม่ได้พูดเลยค่ะว่าศัตรู " ตาย " มีเพียงกลับสู่ร่างเดิมเท่านั้น

kiseki no shizuku ที่เพิ่งได้มาส่องแสงสว่าง

ลูกแก้วทั้งเจ็ดมารวมตัวกันที่พื้น.....แสงที่ออกมานั้นก็คือ แฟรี่คาราเฟ่ นั่นเอง

พอซากิกับไมเอา kiseki no shizuku ทั้งหมดใส่แฟรี่คาราเฟ่แล้วก็มีแสงออก

และดูเหมือนจะมีประตูมิติเปิดออกอีกด้วย....

ทั้งสองร่วงลงมาในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่นี่ก็คือ " Ki no Izumi " หรือบ่อน้ำแห่งไม้

แฟลปปี้กับชปปี้บอกให้เท kiseki no shizuku ลงไปที่ใจกลางบ่อน้ำ....น้ำพุ่งกระฉูดเลย

เอ้า วิ่งๆๆๆๆๆ บ่อน้ำกลับคืนสู่สภาพเดิม....

อาริกาโต๊ะก็กลับมาด้วยนะ....และก็มีแสงออกมา...

ภายในแสงนั่นปรากฏเงาของคนๆหนึ่ง และนี่เองก็คือ องค์หญิงฟีเลีย

ออกมาเฉิดฉายชั่วครู่แล้วก็หายไป ไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว

แฟรี่คาราเฟ่ส่องแสง ประตูมิติเปิดออกอีกครั้งและพาพวกซากิกลับมา

กระเด็นเข้าพุ่มไม้

" อ๊าาาาา ที่นี่มันต้นไม้แห่งท้องฟ้านี่ !!!!!!! "

ต้นไม้แห่งท้องฟ้าก็คือประตูไปสู่ดินแดนแห่งน้ำนั่นเอง....

แฟลปปี้เตือนซากิที่ลืมเรื่องเทสต์วิชาภาษาอังกฤษวันพรุ่งนี้ซะสนิท....

My Comment

ตอนนี้ครั้งแรกที่ดูรู้สึกเหมือนคาเรฮานไปกินยาบ้ามายังไงไม่รุอ่ะ - - แต่ก็นะพอเข้าใจความรู้สึกของคนที่ดิ้นรนเฮือกสุดท้ายน่ะ มันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว..มองอีกแง่ก็น่าสมเพช

ครั้งแรกที่เราได้เห็นโฉมหน้าขององค์หญิงฟีเลีย....โลลิอย่างบอกไม่ถูก ดูท่าตัวจะเล็กพอๆกะพวกแฟลปปี้กะชปปี้เลยใช่ไหมนี่ ? ออกมาทำเฉิดฉาย ( ยืมคำพูดทั่นทิดหน่อย ฮา ) แล้วก็จากไป....ยังมีปริศนาเกี่ยวกับคนๆนี้อีกเยอะทีเดียวเชียวล่ะ

และปริศนาอีกอย่างที่น่าสนใจก็คือ ต้นไม้แห่งท้องฟ้า นั่นแหละ ต้นไม้นี่มันอะไรกันนักนะ ประหลาดจริงเชียว