第3話 『 真っ向勝負! 君こそエースだ!! 』
ตอนที่ 3 การแข่งขันตรงหน้า ! เธอน่ะแหละ คือ Ace !!
My Rating
งานภาพ : 8/10 ตอนแรกๆยังวาดดีๆ ไหงหลังๆปล่อยซะงั้น
เนื้อเรื่อง : 7/10
คะแนนรวม : 15/20
ในการแข่งขันซอฟท์บอลที่กำลังจะมาถึง ทุกคนต่างกลุ้มใจเพราะจะต้องเจอ
กับทีมของโรงเรียนคุโรชิโอะที่เป็นแชมป์ปีที่แล้ว
" เอ๋ ? เจอกับโรงเรียนคุโรชิโอะรอบแรก ? ไม่คิดว่ามัน lucky เหรอไง ? "
" พวกเราตกรอบแรกทั้งปีที่แล้ว
แล้วก็ปีก่อนหน้า พวกนั้นน่ะคงคิดว่าพวกเราไม่มีทางชนะแน่
ถ้าเราใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์ได้ล่ะก็....ต้องชนะแน่ๆ....เชื่อซี่ ! "
คำพูดของซากิทำให้ทุกคนเริ่มมีกำลังใจ
" อรุณสวัสดิ์....การแข่งขันวันนี้น่ะฉันจะพยายามนะ "
" คุยกับต้นไม้เหรอ ลาปี้ ? "
" พอมาที่นี่ทีไรก็รู้สึกประหลาดทุกที ราวกับว่าฉันได้รับพลังจากต้นไม้ท้องฟ้านี้..."
" ฉันเชื่อว่าต้นไม้นี้จะต้องมีพลังประหลาดแน่ลาปี้
และเพราะต้นไม้ต้นนี้ก็ทำให้พวกเราได้เจอซากิกับไม ลาปี้ "
หลังจากนี้คุณก็จะรู้สึกว่าต้นไม้ต้นนี้มันไม่ธรรมดามากขึ้นทุกทีค่ะ
พอซากิมาถึงทุกคนก็ทำหน้าเครียด และก็พบว่าฝีมือของทีมตรงข้ามไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
สีหน้าของทั้งสองทีม.....
ไมก็มาเชียร์ และก็มีเสียงหนึ่งตะโกนเรียกซากิ
เคนตะบอกว่า ถ้าซากิแพ้จะไปจกขนมปังจากร้าน 10 ชิ้น
พ่อที่ถูกแม่สั่งให้เฝ้าร้านก็มาดูด้วย
ให้เจ้านี่เฝ้าร้านเรอะ....
ทีมยูนากิเล่นได้ไม่ดีเลย...
ยูนากิตามอยู่ 1 แต้ม แล้วก็ทำอะไรกันไม่ได้
" เปรียบเทียบกับพวกซากิเมื่อวาน.....มีอะไรซักอย่างที่มันเปลี่ยนไป.....อะไรกันนะ..."
ไมลองเปิดๆสมุดดูก็พบสาเหตุ...ทางด้านทีมซอฟท์บอลก็ใจแป้วกันหมด...
ไมเอาสมุดวาดรูปให้ซากิดู
" นี่ ฉันอยากให้ทุกคนได้ดู "
ไมบอกให้ลองเปรียบเทียบภาพวาดของทุกคนในวันนี้กับเมื่อวาน
ซากิเปรียบเทียบภาพของทุกคนวันนี้กับเมื่อวานก็พบว่า ท่าทีต่างกันชัดเจน
ทั้งนี้เพราะความกดดันในการแข่งขันนั่นเอง
ซากิเองวันนี้ก็ดูไม่ผ่อนคลายเท่าการซ้อมเมื่อวาน ทำให้ฟอร์มแย่ลงไป
พอซากิจะตีลูกก็ดันมีพายุ
ไมลงไปตามซากิในสนาม ( คนอื่นวิ่งหนีกันไวจังพับผ่า ซากิทำไรอยู่ )
เจ้านี่เอง......
" นายคือ.....!? "
" คาเรปัง !!!! " ( ขนมปังแกงกะหรี่ )
ใครแก่พอคงจะเคยดูเรื่องอังปังแมน ก็น่าจะรู้จักคาเรปังนะ
อุไซน่าวันนี้มาจากไม้เบสบอล...
เอ่อ...ดูท่าหลบ จะไปเต้นกันฟลอร์ไหนอ่ะ....
แต่ก็พลาดโดนลูกเบสบอลหนึบติดผนัง
ทั้งสองคนมองหน้ากันเหมือนรู้ว่าต้องทำยังไงเลยแน่ะ...
พอจับมือกัน ประสานพลังก็สามารถหลุดออกมาได้แล้วก็ชนะตามระเบียบ
ซากิพยายามนึกถึงคำพูดของไมแล้วตั้งสมาธิเต็มที่ เพราะเป็นคนสุดท้ายและคนสำคัญซะด้วย
แล้วก็ตีได้ อะโช๊ะ.....
อุ โฮมรันซะด้วย
ชนะแล้ว....
" ซากิ สำเร็จแล้วนะ "
" อื้อ ! ขอบคุณนะ ไม "
My Comment
อะไรไมจะช่างสังเกต รายละเอียดถี่ยิบปานนั้นเนอะ แต่ที่คาดไม่ถึงจริงๆ คือ มุขคาเรปัง...คิดไปได้นะซากิ ขอแอบกัดแฟนซับนิดนะ... จะบอกว่ามีการใส่ชื่อผิดด้วยความเมารึอะไรก็ไม่ทราบ ( ฮา ) ดันใส่ชื่อซากิเป็นนางิสะซะได้
อืม...หากใครจะโปรดคนโง่ก็ช่วยบอกทีได้ไหมคะ ว่าซอฟท์บอลมันต่างจากเบสบอลยังไง มันคือเบสบอลที่คนญี่ปุ่นเรียกใช่ไหม T T ( ไม่รู้อ่ะ )